بخشی از مطلب
 
آنچه در مورد هنر معماري هميشه صادق بوده و خواهد بود اين نكته است كه تمام آثار موفق و ارزشمند معماري تنها در پس تفكرات خلاق شكل مي گيرد. به زبان ديگر قبل از شروع ترسيم اولين خط از سير طراحي، مفهوم كلي طراحي بايد همچون پشتوانه اي محكم و جهت دهنده شكل گرفته باشد.
همانگونه كه از ابتداي امر بر آن تأكيد شده است، هدف اين پروژه نه تنها تقليد و تكرار گذشته نيست بلكه حتي المقدور سعي شده طراحي اين پروژه به صورت گامي در جهت ارزشهاي نوين باشد. آنچنان كه از نيمه دوم قرن نوزدهم هميشه تلاش در جهت ارتقاء مفاهيم هنر، هويدا بوده است. پيشتلز بودن به صورت يكي از ويژگي هاي قرن بيستم درآمده، هنرمندان با طرح اين س‍ؤال كه «هنر چيست؟» به جاي پرسش «چه چيز زيباست؟» همواره سعي داشتند از آثار متأخرين رها شده، فاصله بگيرند. منظور ما هيچگاه نفي ارزشهاي گذشته نيست. همانگونه كه ژان ژاك دريدا اعتراف داشت كه ارزشهاي كهن نبايد انكار شوند، اما معتقد بود كه پس از باز كردنشان ، مي توان آنها را در اثري ديگر حك زد. تام ترنر در خصوص تأثير بناهاي گوناگون بر يكديگر و برداشتي كه ناظر از مشاهده مجموعه آنها مي كند، چنين مي نويسد: يك خانه نوساز در محله اي قديمي به همسايگانش چه مي گويد؟
ساختمان جدید دانشکده معماری دانشگاه Pontificia Universidad Catolica شیلی در ضلع جنوبی پردیس دانشگاهی Lo Contador و در کنار ساختمان بزرگ تاریخی دانشگاه واقع شده است. طرح این بنا حاصل یک مسابقه معماری عمومی می باشد.
ساختمان این دانشکده  یک حجم دو طبقه از چوب لمینت شده است که به آرامی بر روی پایه ستون های بتنی نشسته است. ساختار چوبی ستون ها و تیرها به صورت مدولار طراحی گردیده است که مراحل نصب اولیه، نصب نهایی و انتقال بخش های مختلف را ساده می گرداند. این روش استفاده از چوب در ساخت این ساختمان از برش های اضافه جلوگیری کرده و پرت کار را کم نموده است، همچنین رسیدن به ابعاد مقرر در نقشه ها را تضمین میکند. اسکلت چوبی در معرض دید قرار دارد تا چگونگی عملکرد سازه و توزیع نیروها در راستای عمودی و افقی را نمایش دهد.  حجم کلی بنا بر روی تکیه گاه های بتنی ای نشسته است که از هم ۲۱ متر فاصله دارند، در قسمت غربی با کمک ستون های این حجم چوبی ۹ متر بیرون زدگی دارد که راهرو و راه پله دسترسی جدید در این قسمت واقع شده اند.
این بنا بدین منظور ساخته شده است تا مکانی برای دفاتر اساتید باشد، این برنامه عملکردی در فضاهای داخلی اصلی به کناری گذاشته شده است، بدین صورت که طبقه همکف و بام به برنامه هایی اختصاص یافته است که روح زندگی دانشگاهی را در ساختمان افزایش میدهند، چنانکه در تراز همکف یک حیاط محصور  وجود دارد و یک تالار سخنرانی در تراس بالایی که چشم اندازی به شاخ و برگ درختان اطراف بنا دارد.
انتخاب چوب به عنوان عنصر اصلی ساخت این بنا، ازهمان ابتدای پروژه کمکی ارزنده در رسیدن به اهداف طراحی پایدار داشته است، چرا که چوب منبعی تجدیدپذیر است و میزان تولید دی اکسید کربن آن بسیار پایین است. همچنین این روش، یک تکنیک ساخت خشک محسوب میشود که زمان ساخت و در نتیجه مزاحمت های عملیات عمرانی را  برای ساختمان ها و محله مجاور را کاهش میدهد. استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر و طبیعی در این بنا، نظیر تهویه طبیعی عرضی کمک کرده است تا تهویه هوای مکانیزه کاهش یافته و در نتیجه بنا به لحاظ مصرف انرژی مقرون به صرفه باشد.
اگرچه برنامه این ساختمان اساسا برای مقاصد درون دانشگاهی می باشد با این حال بنایی است که در آن حرفه ای با تعهد اجتماعی سنگین در جریان است، پس از لحاظ دیداری رو به شهر باز است و فعالیت های آکادمیک درونی خود را به سوی خیابان می آورد و ارتباطی محکم میان پردیس دانشگاهی با محله و اجتماع اطراف برقرار می کند. و......